امام زمان عج: نَعَم زِیارَه الحُسَین (ع) فِی لَیلَهِ الجُمعَه اَمانُ مِن النّار یومَ القِیامَه؛
یعنی، آری زیارت امام حسین (ع) در امان از آتش دوزخ در روز قیامت خواهد بود.»(بحار الانوار ، ج 53 ، ص 315)
فضیلت پیاده روی برای زیارت معصومین(ع)
زیارت اماکن مقدس، عبادتی است که قدمت آن به اولین پیامبر خدا آدم ابوالبشر(ع) می رسد. نقل است که او هفتاد مرتبه به خانه خدا سفر کرده است. حال اگر این عبادت همراه با سختی و مشقت باشد، اجر و ثواب بیشتری هم دارد. به ویژه اگر مقصد زیارت، مراقد مطهر یکی از معصومین(ع) باشد و در این بین زیارت مرقد شریف أباعبدالله الحسین(ع) از والاترین و بافضیلت ترین آنهاست؛ چرا که خود معصومین(ع) فرموده اند: همه ما کشتی نجاتیم، ولی کشتی حسین(ع) سریع تر است: سفینۀ الحسین(ع) أسرع».[2]
از سوی دیگر، زیارت حرمهای اهل بیت رسول الله’ نشانه روشنی از دوستی وافر به این خاندان پاک دارد که زمینه ای مناسب را برای اطاعت از آنان فراهم می کند و تجدید پیمانی محکم با این انوار مقدس است که در اوج شور و شعور دینی صورت می گیرد. زیارت اربعین امام حسین(ع) از جمله این فرصت های ناب است. حرکت جمعیتی چند ده میلیونی و بسیار باشکوه و باعظمت و سرشار از معنویت.
در منابع حدیثی امامیه روایات فراوانی وجود دارد که زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده را تأیید و بدان ترغیب نموده است. بر اساس دسته‌ای از روایات، هر قدمی که در مسیر زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) برداشته میشود دارای اجر و پاداش است. عنوان قدم برداشتن» نیز مصداق واضحی برای سفر پیاده است.
دسته ای دیگر از این روایات به‌طور صریح از این موضوع یاد نموده اند. این روایات با عباراتی مانند: مَنْ اَتَی قَبْرَ الْحُسَینِ (علیه‌السّلام) مَاشِیاً، به چشم می‌خورند. واژه مَاشِیاً» صراحت در تأکید بر این امر دارد.
مجموع این روایات، مستند قابل قبولی برای جنبه شرعی زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده در ایامی مانند اربعین حسینی است.
برخی از روایات نیز به ذکر پیاده‌روی در حالتی خاص برای امام حسین (علیه‌السّلام) می‌پردازد و یا پیاده روی برای زیارت دیگر معصومین (علیهم‌السّلام) را ترغیب می‌نماید.
همچنین جنبه‌های دیگری از جمله احیای امر اهل‌بیت و.نیز می‌تواند در جنبه شرعی این پیاده روی دخیل باشد؛ زیرا زیارت امام حسین (علیه‌السّلام) با پای پیاده، مصداق بارز احیاء امر اهل بیت (علیهم‌السّلام) است که در احادیث ائمه (علیهم‌السّلام) بر آن تأکید شده است.
بخش اول و دوم این نوشته نگاهی گذراست به روایاتی چند در باب پیاده روی برای زیارت معصومین(ع) خصوصا امام حسین علیه السلام و مراقد مطهر ایشان .
حدیث 1عن الحسین بن اسماعیل الصیمری مَنْ زار أمیرالمؤمنین(ع) ماشیاً کَتَبَ الله لَهُ بکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّۀً و عُمْرۀً فَأِنْ رَجَعَ ماشِیاً کَتَبَ الله له بکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّتَیْنِ و عُمْرِتَیْنِ»؛[7]
حسین بن اسماعیل صَیْمَری از امام صادق(ع) نقل می کند که فرمود:
هر کسی پیاده به زیارت أمیرمؤمنان (علی بن ابی طالب)(ع) برود، با هر قدمی، خداوند یک حج و یک عمره می نویسد و اگر پیاده بازگردد، خداوند با هر قدمی دو حج و دو عمره برایش نوشته است.
حدیث 2عَنِ الْحُسَیْنِ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِکٍ عَنْ أَخِیهِ جَعْفَرٍ عَنْ رِجَالِهِ یَرْفَعُهُ قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ الصَّادِقِ علیه السلام وَ قَدْ ذُکِرَ أَمِیرُ الْمُؤْمِنِینَ ع فقال: یا ابْنَ مارِدٍ! مَن زارَ جَدّی عارِفاً بحقّه کتبَ الله لَهُ بکُلِّ خُطْوَةٍ حَجَّةً مَقْبُولَةً و عُمْرَةً مَقْبُولةً (مَبْرورَةً)، وَاللهِ یَا ابْنَ مارِدٍ ما یُطْعِمُ اللهُ النّارَ قَدَماً اغْبَّرتْ فِی زِیارةِ أمیرِالمُؤمِنِینَ(ع) ماشِیاً کانَ اوْ راکباً، یا ابْنَ مارِدٍ اکْتُبْ هذَا الحَدیثَ بِماءِ الذَّهَبِ»؛[8]
در محضر مبارک امام صادق(ع) نام أمیرمؤمنان علی بن ابی طالب(ع) بُرده شد. شخصی به نام ابن مارد» از حضرت پرسید: یا أباعبدالله! کسی که جدّتان أمیرمؤمنان(ع) را زیارت کند، چه ثوابی خواهد داشت؟ امام صادق(ع) فرمود:
ای پسر مارد! کسی که جدم را در حالی که حقّش را می شناسد زیارت کند، خداوند به ازای هر قدمی که برمی دارد، یک حج و عمره مقبول برایش می نویسد. ای پسر مارد! به خدا سوگند، آتش را خداوند بر قدم هایی که در راه زیارت أمیرمؤمنان(ع) غبارآلود شده باشد، مسلّط نمی گرداند؛ چه پیاده آمده باشد، چه سواره. ای پسر مارد! این حدیث را با آب طلا بنویس.
حدیث 3صفوان جمّال می گوید: در سفری به همراه امام صادق(ع) وارد کوفه شدیم؛ حضرت فرمود: ای صفوان! بگو کاروان بایستد؛ این جا قبر جدم أمیرمؤمنان(ع) است. شتر حضرت را خواباندم؛ ایشان پایین آمده و غُسل کردند و لباس های شان را تعویض فرمودند؛ پس کفش های خود را قبل از حرکت از پای درآوردند و به من فرمودند: هرآنچه را که انجام می دهم، تو نیز تکرار کن. پس به طرف تپه های سفیدرنگی حرکت کردند و به من فرمودند:
قَصِّر خُطاکَ و ألقِ ذَقْنَکَ نَحوَ الأرضِ فَأنَّهُ یُکتَبُ لَکَ بِکُلِّ خُطوَةٍ مِائَةُ ألفِ حَسَنَةٍ و یُمحی عَنکَ مِائةُ ألفِ سَیِّئةٍ و تُرفَعُ لَکَ مِائَةُ ألفِ درجةٍ و تُقْضَی لَکَ مِائَةُ ألفِ حاجَةٍ و یُکتَبُ لَکَ ثَوابُ کُلِّ صِدِّیقٍ و شَهِیدٍ ماتَ أو قُتِلَ ثُمّ مَشی و مَشَیْتُ مَعَهُ و عَلَیْنَا السَکِینَةُ وَالوَقار.»؛[9]
قدم هایت را کوتاه بردار و سرت را پایین بیانداز، به درستی که با هر قدمی، صدهزار حسنه برایت نوشته می شود و صدهزار گناه پاک می گردد و رتبه ات صدهزار درجه بالا می رود و ثواب هر صدیق و شهیدی که کشته شده یا از دنیا رفته، برایت نوشته می شود. سپس حضرت پیاده حرکت کردند و من نیز پیاده حرکت کردم و آرامش سنگینی بر ما حاکم بود.
بخش دوم زیارت امام حسین با پای پیاده
ادامه مطلب
درباره این سایت